Het goed in kaart brengen van de levensverhalen van kinderen en gezinnen is belangrijk. Het biedt in de eerste plaats erkenning voor de kinderen en hun ouders: voor de opmerkelijke en betekenisvolle anekdotes, voor de meegemaakte leuke én nare gebeurtenissen, voor moeilijkheden én voor sterke punten. Centraal staat de persoonlijke betekenis die jeugdigen en gezinnen aan verschillende gebeurtenissen en mensen in hun leven geven.
De levenslijn biedt ook zicht op de hulpverleningsgeschiedenis. Wanneer begonnen de moeilijkheden? Wat is er ingezet aan hulp? Wat heeft wel of niet geholpen en waarom? Waren er momenten waarop het slechter of juist beter ging? En wat is er op die momenten gebeurd? Tot slot laat de levenslijn zien welke belangrijke sociale steunbronnen er zijn en zijn geweest voor de jeugdige en de ouders.
Al die informatie is van belang bij het maken van een gezamenlijk en gedeeld plan voor de in te zetten hulp.
Een levenslijn maken doe je in gesprek met de jeugdige en zijn of haar ouders (of opvoeders). Dit aan de hand van de verschillende levensperiodes en met aandacht voor verschillende levensdomeinen, zoals wonen en school. Al pratend ontstaat er een globaal overzicht van de levensgeschiedenis. Een levensverhaal ‘in vogelvlucht’ vanuit het perspectief van jeugdige en diens gezin.
Dat laatste is belangrijk en maakt de levenslijn anders dan een samenvatting die je maakt op basis van dossierinformatie. Het gesprek, dat niet alleen gericht is op de huidige moeilijkheden, maar meer in de breedte kijkt naar het gewone en gehele leven, geeft vaak aanleiding tot begrip en verhelderend inzicht, zowel bij jeugdigen en ouders zelf als bij professionals.
De digitale levenslijn tool is een prachtig instrument voor jeugdzorg professionals om de informatie uit het gesprek (eventueel aangevuld met dossierinformatie) op een heldere manier te ordenen en weer te geven. Een samenvatting die snel en makkelijk gedeeld kan worden met zowel de jeugdige en het gezin, als ook met de andere relevante betrokkenen.